وسايل حفاظت فردي سيستم شنوايي

1 – ايرپلاگ ها

ايرپلاگ نوعي وسيله حفاظت از شنوايي است كه در داخل مجراي شنوايي قرار گرفته و با مسدود كردن آن از رسيدن امواج صوتي به پرده صماخ و انتقال آن به گوش داخلي جلوگيري مي كند.

در اصطلاح به ایر پلاگ ، توگوشی هم گفته می شود .

قطر مجراي شنوايي در افراد مختلف بين 3 تا 14 ميليمتر متفاوت بوده ولي اندازه اغلب آنها بين 5 تا 11 ميليمتر است .

سطح مقطع اكثر مجاري شنوايي بيضي شكل است ولي اشكال دايره اي و حتي شكاف مانند نادر نيستند .

براي قرار دادن مناسب آنها در گوش بايد ابتدا با دست مخالف از بالاي سر لاله گوش را به طرف بالا كشيده و بعد از قرار دادن ايرپلاگ در آن توسط دست موافق آن را به حالت اول برگرداند.

انواع اير پلاگ ها

الف  ايرپلاگ هاي شكل گرفته ( قابل استفاده مجدد)

اينگونه اير پلاگها معمولاً از لاستيك با روكش سيليكوني و در شكل و ابعاد مختلف ساخته مي شوند.

ب  ايرپلاگ هاي شكل پذير ( يكبار مصرف )

اين نوع ایرپلاگها ازموادي نظير كتان ، كاغذ ، موم الياف آكريليك ، مخلوطي از آنها و يا موادي ديگر ساخته مي شوند .

آنها با دست شكل گرفته و با كمي فشار در مجراي شنوايي گوش جاي مي گيرند، سپس به شكل مجرا درآمده و در همان حال باقي مي مانند.

2-  ايرماف ها

ايرمافها وسايل حفا ظت از شنوايي هستند كه با قرارگيري در روي گوش و پوشاندن لاله آن از رسيدن امواج صوتي به گوش جلوگيري مي كنند.

اين نوع وسايل حفاظتي به گوشيهاي فنجاني یا خلبانی نيز معروفند.

ايرمافها زماني ماكزيمم كارايي را خواهند داشت كه در روي يك سطح نسبتاً صاف قرار گيرند .

بنابراين استفاده از آنها همراه با موهاي بلند، عينك و يا موانعي از اين قبيل باعث كاهش ميزان حفاظت خواهد شد.

فاكتور ديگري كه در تعيين ميزان حفاظت مرتبط است مقدار نيرويي است كه بوسيله فنرهاي نگهدارنده گوشي ها وارد مي شود؛ در اينجا لازم است تعادل بين نيروي وارده از طريق فنرها و راحتي فرد مدنظر باشد.

وسایل حفاظت فردی تنفسی

یکی از مهمترین راههای اصلی تماس با مواد زیان آور موجود در هوا، راه تنفسی است. مواد زیان آور می توانند باعث وارد شدن صدمات فیزیکی و ایجاد تحریک درسیستم تنفسی شده و یا پس از جذب در ریه ها به قسمت های دیگر بدن نیز منتقل شوند.

در حیطه علم بهداشت و ایمنی حرفه ای ، رسپیراتور عبارت از وسیله ای است برای محافظت در برابر مواد سمی موجود در هوا. این وسایل بر روی دهان و بینی قرارگرفته و با تأمین هوای پاک و یا از طریق زدودن آلاینده های موجود در هوای تنفسی ، هوای مورد نیاز فرد را تأمین می نمایند.

رسپیراتورها از نظر اندازه طیف وسیعی دارند، در حالیکه تعدادی از آنها تنها روی بینی را می پوشانند، بعضی دیگر ازانواع آنها کل بدن استفاده کننده را پوشش می دهند. به عبارت دیگر وسایل حفاظت تنفسی یا رسپیراتورها وسایلی هستند که برای ممانعت از ورود مواد زیان آور به داخل دستگاه تنفسی درمحیطهایی که پتانسیل استنشاق گازها ، بخارات ، فیوم ها ، میستها و گرد و غبارهای سمی یا محرک وجود داشته باشد مورد استفاده قرار می گیرند.

رسپیراتور می تواند از طریق فیلتراسیون هوای آلوده محیط کار ( رسپیراتور تصفیه کننده )  یا استفاده از یک منبع جداگانه هوا ( رسپیراتور تأمین کننده هوا ) منبع هوای تمیز باشد.

هر دو دسته از رسپیراتورهای تصفیه کننده و تأمین کننده هوا خود نیز ممکن است به انواعی که بطور محکم بر روی صورت می نشیند و هودهای که بطور محکم روی صورت قرار نگرفته و ممکن است ناحیه سر و یا کل بدن را بپوشانند تقسیم بندی شوند.

موضوع مهم در عملیات رسپیراتورها و همچنین دسته بندی آنها فشار درون قسمت ماسک است که این فشار ممکن است بیشتر و یا کمتر از فشار هوای بیرون باشد . در صورتی که فشار درون ماسک پایین تر از فشار هوای بیرون باشد رسپیراتور در دسته فشارمنفی جای خواهد گرفت و در غیر اینصورت جزء رسپیراتورهای فشار مثبت طبقه بندی خواهد شد. در بحث نشت احتمالی آلاینده ها بدرون رسپیراتورها بحث فشار منفی یا مثبت از اهمیت بسزایی برخوردار است.

1- رسپیراتورهایی که بطور محکم بر روی صورت می نشینند این نوع رسپیراتورها که اغلب از جنس لاستیک یا پلاستیک ساخته می شوند بطور محکم بر روی صورت کاربر می چسبند.

این نوع ماسکها را در سه دسته کلی تقسیم بندی می کنند:

الف  ربع ماسک

ب  نیم ماسک

ج  تمام صورت

2- رسپیراتورهایی که بطور محکم بر روی صورت قرار نمی گیرند:

آنها شامل هودها ، هلمت ها و لباسهای یکسره هستند. در این گونه وسایل که ممکن است برای استفاده های بلند مدت، راحت تر و خنک تر باشند هوای تحت فشار از طریق یک لوله به درون سیستم حفاظتی هدایت می شود. لباسهای یکپارچه می توانند یک تکه و یا دو تکه باشند. درانواع یک تکه ممکن است سوراخهایی برای خروج هوا نیز تأمین شود.

انواع لباسهاي حفاظتي ( قسمت تنه)

كت و روپوشها

اين لباسها تا روي زانو و حتي پايين تر را پوشانيده و وظيفه آنها ايجاد يك مانع حفاظتي براي جلوگيري از رسيدن عوامل مخاطره زا به لباسها و پوست كاربران مي باشد. اين گونه لباسها با توجه به جنس مواد سازنده شان مي توانند در برابر نفوذ آب ، اسيدها ، مواد رو غني، حلالها و همچنين عوامل خطرناك فيزيكي مقاوم باشند.

سرهم ها

اينگونه لباسهاي حفاظتي ناحيه تنه ، پاها و بازوان را پوشانيده و بعضي از آنها ممكن است به چكمه يا هود نيز مجهز باشد . استفاده از آنها در بعضي مواقع نظير فعاليت در اتاقهاي تميز (محل مونتاژ و ساخت قطعات بسيار دقيق و حساس ) نسبت به كتها و روپوش ها مي باشد

پيش بندها

لباسهايي هستند كه قسمت جلويي بدن را از بالاي سينه تا زير زانوها مي پوشانند . اين تجهيزات ممكن است براي حفاظت در برابر مواد مخاطره زا، فلزات مذاب ، موادروغني ، گريسها يا ساير مواد بكار روند.

لباس هاي كامل

هنگام كار با مواد خطرناك كه خطرات آنها از نوع حاد و شديد و يا مزمن خطرناك(نظير سرطانزا) از لباسهاي كامل و يكپارچه استفاده مي شود كه با ايجاد يك محيط كوچك و سالم عملاً فرد را از محيط مجاورش جدا مي سازد.

از آنجايي كه وظيفه اينگونه لباسها ايجاد يك مانع كامل و سراسري بين خطر وكاربر است؛ يكپارچگي و بدون درز و شكاف بودن آنها از اهميت بالايي برخوردار است.

تأمين هواي مورد نياز براي تنفس فرد و تهوية هواي بازدمي به همراه كنترل درجه حرارت و رطوبت درون لباس نيز امري اساسي است. يكي از انواع لب اسهاي كامل، نوع مورد استفاده در محيط هاي با آلودگي مواد راديواكتيو است.

لباسهاي حفاظتي آتش نشانان

اينگونه لباسها توسط افرادي نظير آتش نشانان، كارگران صنايع فولاد و ريخته گري و افراد مشابه استفاده میشود. افرادی كه كار آنها ورود به منطقه درحال آتش سوزي و يا فعاليت در مجاورت آ تش را ايجاد مي كند. لباسهاي ياد شده قادرند از طريق انعكاس امواج حرارتي تابشي به همراه ايجاد يك مانع حرارتي از رسيدن گرماي تابشي بيش از حد به كاربر جلوگيري كنند. لباسهاي مقاوم در برابر حريق به دو دسته كلي تقسيم مي شوند:

الف لباسهاي مورد استفاده جهت كار در مجاورت آتش
ب لباسهاي مورد استفاده جهت ورود به منطقه آتش گرفته

با وجود اينكه جنس اينگونه لباسها از مواد غيرقابل اشتعال و يا مقاوم در برابر سوختن بوده و براي انعكاس انرژي تشعشعي و همچنين كاهش نرخ انتقال حرارت با يك لاية آلومين ومي پوشانده شده اند، ولي مدت استفاده از آنها محدود مي باشد.
يكي از مهمترين نكات قابل ذكر در هنگام استفاده از لباس های كامل و يكپارچه، بحث سرد كردن مي باشد. زيرا در صورتي كه درهنگام كار حرارت ناشي از متابوليسم دفع شد، درجه حرارت بدن بالا مي رود و بدون شك مشكل دفع حرارت در هنگام استفاده از لباسهاي حفاظت فردي كامل چند برابر مي شود.

بطور كلي درمواردي كه دوره استفاده از يك لباس كامل بيش از 15 تا 20 دقيقه باشد، سرد كردن آن امري اجتناب ناپذير خواهد بود. فرآيند خنك سازي را مي توان از طريق هدايت هواي قابل تنفس با درجه حرارت پايين به درون لباس انجام داد .

امروزه لباسهاي كامل مجهز به خنك كننده هاي خودكار با سيستم تهويه مطبوع ساخته شده است كه از طريق يكسري لوله هاي باريك هواي سرد را در ناحيه تنه، پا و دست به جريان در مي آورد. از آنجايي كه بخش اعظم خون در ناحيه سر و مغز جریان دارد؛ ثابت شده است كه مي توان تنها با خنك نگهداشتن ناحيه سر بخش زيادي از گرماي توليد شده در بدن را منتقل كرد. در همين راستا امروزه هلمت های مجهز به سيستم خنك كنندگي با هوا و آب طراحي و ساخته شده است.

باراني ها

باراني ها نوع ديگري از لباسهاي حفاظت ي محسوب مي شوند كه وظيفه آنها محافظت افرادی است كه در محوطه روباز فعاليت كرده و در معرض برف و باران قرار دارند. يا حتي درون كارگاهها در مواجهه با افشانه هاي آب و يا رطوبت بالا مي باشند.

لباسهاي با قابليت ديد بالا

اينگونه لباسها بصورت ژاكت، بلوز و شلوار و حتي بازوبند با رنگ نارنجي براق و از جنس هاي مختلف ساخته شده و امكان رويت افراد را در هنگام شب افزايش مي دهند. لباس هاي ياد شده توسط رفتگران ، مأموران پليس ، راهداري وغيره مورد استفاده قرار مي گيرد.

لباسهاي نجات غريق

آنها توسط افرادي استفاده مي شود كه در مجاورت و يا بر روي آبهاي عميق فعاليت كرده و امكان سقوط به آب و غرق شدن آنها وجود دارد. اين لباسها به شكل هاي مختلف نظير ژاكت و كمربند طراحي ساخته مي شوند.

لباسهاي حفاظتي مقاوم در برابر سوراخ شدن و بريدگي

اينگونه لباسهاي حفاظتي كه ازجنس فيبرهاي مصنوعي مقاوم در برابر بريدگي و يا رشته هاي فلزي بافته شده ساخته مي شوند توسط نيروهاي نظامي ، پليس ، نيروهاي امنيتي، تخريب كنندگان مين و بمب و غيره مورد استفاده قرار مي گيرد و مقاومت بالايي در برابر نفوذ قطعات پرّان و پرتاب شده از خود نشان مي دهند.

حفاظت کارکنان از آسیب های بالقوه سر یک عنصر کلیدی هر برنامه ایمنی است. آسیب به سر، یک کارگر را از کار افتاده نموده یا حتی می تواند کشنده باشد. پوشیدن کلاه خود یا یک کلاه ایمنی، بهترین روش برای حفاظت از سر کارکنان در برابر آسیب است.

مزایای کلاه ایمنی

کلاه های ایمنی حفاظ کارکنان را از ضربه و خطرات نفوذی ، بعلاوه شوک الکتریکی و خطر سوختگی محافظت نماید.

موارد استفاده از کلاه ایمنی

کارفرما ها در صورتیکه امکان وقوع هر یک از موارد زیر باشد باید از پوشیدن حفاظهای سر توسط کارکنان خود مطمئن شوند:

• امکان افتادن اشیاء از بالا و برخورد با سرشان وجود داشته باشد.
• امکان برخورد سرشان به اشیاء ثابت ، همانند لوله ها و میله ها باشد.
• امکان وقوع حادثه برای سر بر اثر تماس با مخاطرات الکتریکی باشد.

مثال هایی از مشاغلی که کارکنانشان نیاز به استفاده از حفاظهای سر هستند عبارتند از:

• کارگران ساختمانی
• نجارها
• برقکارها
• تعمیرکار خطوط تلفن
• لوله کش‌ها و تعمیر کارهای خطوط لوله ها و کانال
• برش کنده و الوار درخت
• جوشکاران و بسیاری از مشاغل مرتبط.
• هرگاه خطر افتادن اشیا ء از بالا وجود داشته باشد.

همچنین در هنگام کارکردن زیر جسمی که ابزار روی آن‌ها استفاده می‌شود و یا کار کردن زیر تسمه نقاله، باید از حفاظهای سر استفاده شود. کلاه های ایمنی باید دارای لبه در جلو باشد تا کارکنان را بخوبی حفاظت نماید.

خصوصیات کلاه ایمنی

بطور کلی کلاهخود های حفاظتی و کلاههای ایمنی باید خصوصیات زیر را دارا باشند:

• در برابر نفوذ اشیاء مقاومت داشته باشند.
• شوک های ضربه ای را جذب نمایند.
• در برابر آب مقاوم بوده و آرام بسوزند.
• دستورالعمل واضحی در خصوص تنظیم و تعویض اتصال و سربند داشته باشد.

کلاه ایمنی باید پوسته بیرونی سختی داشته باشد و یک آستر جذب کننده شوک که به سربند و تسمه چرمی متصل است و 2.54 الی 3.18 سانتیمتر پوسته را دور از سر معلق نگه می‌دارد. این نوع طراحی جذب شوکی در هنگام ضربه و تهویه را در طول استفاده نرمال فراهم می‌نماید.

کلاه های حفاظتی باید مطابق با شرایط استاندارد ANSI «Z89.1-1986» ( کلاه های حفاظتی برای کارگران صنایع ) یا یک سطح برابری را از حفاظت فراهم نماید.

انواع کلاه های ایمنی

امروزه انواع زیادی از کلاه های ایمنی در فروشگاهها وجود دارد. علاوه بر انتخاب کلا ههای حفاظتی که مطابق با شرایط استاندارد ANSI است ، کارفرما باید از پوشیدن کلاه ایمنی که کارکنان را از خطرات بالقوه محیط کار بصور مناسب حفاظت می نماید مطمئن شود.

این موضوع برای کارفرما بسیار مهم است که در هنگام انتخاب این کلاهها خطرات بالقوه را موجود را بشناسد که خطات الکتریکی نیز شامل این موارد می شود. این میتواند توسط تجزیه و تحلیل جامع خطرات و آگاهی از انواع مختلف کلاه های حفاظتی در دسترس انجام شود.

سه کلاس صنعتی کلاه ایمنی

کلاه ها ایمنی به سه کلاس صنعتی تقسیم می شوند:

کلاه های ایمنی کلاس A در برابر نفوذ و ضربه مقاوم بوده و حفاظت لازم را در مقابل ولتاژهای محدود فراهم می‌نماید. ( تا حدود 2200 ولت )

کلاه های ایمنی کلاس B بالاترین سطح حفاظت را در برابرخطرات الکتریکی ، شوک با ولتاژ بالا ، و حفاظت در برابر سوختگی  ایجاد می کند ( تا حدود 20000 ولت ). آنها همچنین ازخطرات ضربه و نفوذ اشیاء در حال افتادن یا معلق حفاظت می‌نماید.

کلاه های ایمنی کلاس C حفاظت در برابر ضربه و آسایش به علت سبکی را فراهم می نماید اما برای حفاظت در برابر خطرات الکتریکی پیشنهاد می‌نماید.

کلاس دیگر کلاه های حفاظتی در فروشگاهها با عنوان کلاه های ضربه گیر نامیده می شود که برای استفاده در مکانهائی با فضای سر محدود طراحی شده است. اینها برای مکانهائی که حفاظت در برابر ضربه و پارگی سر نیاز باشد لازم است. این نوع از کلاهها برای حفاظت در برابر اشیاء در حال افتادن و معلق طراحی نشده و مورد تائید ANSI نمی باشد. این نیز ضروری به نظر می رسد که کلاه ایمنی مورد استفاده کارکنان را چک کنید تا از حفاظت مناسب ایجاد شده توسط تجهیزات آن مطمئن شوید. هر کلاه باید دارای برچسبی در داخل پوسته خود باشد که لیستی از تولیدکنندگان ، علامت ANSI و کلاس کلاه باشد.

ملاحظات نگهداری و اندازه کلاه ایمنی

حفاظ سری که یا بزرگ است و یا کوچک ، حتی اگر با شرایط مطابقت داشته باشد ، برای استفاده مناسب نیست. کلاه حفاظتی باید بطور مطلوب بر روی سر قرار گیرد و باندازه سر فرد باشد. کلاه های ایمنی زیادی در اندازه های متنوع ، با قابلیت تنظیم پیشانی بند وجود دارد که یک اندازه مناسب را اطمینان می دهد ( تا بیش از 1.8 اینچ قابل اندازه است ) یک سایز مناسب باید میان پوسته و سیستم تعلیق فضای کافی را برای تهویه و توزیع ضربه ، ایجاد نماید.

کلاه نباید محصور بوده ، لیز بخورد و کج شود یا اینکه پوست را تحریک کند. تعدادی از کلاه های حفاظتی متعلقات متنوعی را برای استفاده فراهم نموده تا کارکنان در سروکار داشتن با تغیرات اوضاع محیطی کمک کند.

همچون شکافی برای استفاده از گو شی، عینک های ایمنی، شیلدهای صورت و چراغ های فابل نصب بر روی کلاه.

لبه های اختیاری ممکن است حفاظت بیشتری را در برابر نور خورشید ایجاد نماید و تعدادی از کلاه ها نیز دارای کانالهائی هستند که آب باران را به فضائی دور از صورت هدایت می کند. متعلقات ایمنی نباید موجب حذف خصوصیتهای ایمنی کلاه شود.

تمیز نمودن و بازدید دوره ای ، عمر مفید کلاه حفاظتی را افزایش می دهد. بازدید روزانه پوسته کلاه ایمنی، سیستم تعلیق و دیگر متعلقات برای سوراخ شدگی، شکستگی، پارگی ویا دیگر آسیب هائی که موجب کاهش حفاظت کلاه می شود، ضروریست.

رنگ ها، تینرهای نقاشی و بعضی از مواد پاک کننده می توانند موجب ضعیف شدن پوسته کلاه های ایمنی شوند و مقاومت الکتریکی آن را کاهش دهند.

به منظور دریافت اطلاعات در مورد اثرات رنگ ها و مواد پاک کننده روی کلاه های ایمنی با تولید کننده این کلاه ها مشورت کنید. هرگز کلاه حفاظتی را با مته سوراخ و رنگ آمیزی نکنید.

برچسبی روی آن نچسبانید چون این کارها ممکن است موجب کاهش حفاظت بی نقص آن شود. کلاه حفاظتی را در برابر تژنور مستقیم خورشید همچون پشت پنجره و … قرار ندهید چون نور خورشید و گرمای زیاد می تواند به آن آسیب برساند.

کلاه ایمنی غیراستاندارد

کلاههای ایمنی که هر یک از عیوب زیر را دارا باشد باید از رده خارج و تعویض شود:

• سوراخ شدگی، شکستگی یا هرگونه تغیر شکل لبه یا پوسته.
• نشانه ای از تماس لبه یا پوسته کلاه با گرما، مواد شیمیائی یا اشعه ماوراء بنفش و دیگر تشعشعات ( بعلاوه کاهش براقیت سطح، همچون علائمی که نشان دهنده سفید شدگی و پوسته پوسته شدن سطح کلاه باشد ).

همواره کلاه ایمنی که متحمل ضربه شده است را تعویض کنید ، حتی اگر آسیب قابل توجهی ندیده باشد. سیستم های تعلیق عرضه شده دارای قسمتهای قابل تعویض هستند و باید در زمانیکه آسیب دیده اند یا وقتیکه موجب پوشش بیش از حد دید فرد می‌شوند، تعویض گردند.

در صورتیکه در سیستم تعلیق، پارگی یا فرسودگی دیده شود تعویض کامل کلاه ایمنی ضروری بنظر می‌رسد.