لباس آتشنشانی

کت و شلوار عملیاتی

کت و شلوار عملیاتی :

از مهمترین اجزا ست عملیاتی ، کت و شلوار آتش نشانی می باشد که در ذیل با دقت و جزئیات بررسی می کنیم:

کت عملیاتی

کت از مهمترین اجزاء پوشاک حفاظتی است که یک آتش نشان بایستی هنگام عملیات اطفای حریق آن را برتن داشته باشد.

 

استانداردهای معتبر ویژگیهای زیر را در طراحی کت محافظ ضروری می داند:

  • دارا بودن عایق و مانع حرارت.
  • دارا بودن عایق نفوذ رطوبت.
  • دارا بودن عایق نفوذ باد.
  • داشتن امکان خروج بخار بدن از لابلای نسوج (الیاف)کت.
  • داشتن سرآستین دوبله با لایة داخلی کش دار جهت حفاظت از ورود شعله و آب و آشغال خرده به داخل آستین.
  • دارای یقه بلند با نوار مخصوص بستن یقه جهت حفاظت بیشتر گلو و گردن.
  • دارای جیب مناسب و درپوش دار( دو عدد در طرفین دامن جلو  یک جیب درسینه مخصوص قرار دادن بی سیم) جیبها بایستی دارای مجرای خروج آب باشند.
  • دارای رنگ و اندازه های مناسب افراد ( ترجیحاً رنگ روشن به دلیل خاصیت دفع نور وگرما).
  • طراحی مناسب علائم و نوارهای شبرنگ جهت مشخص شدن لباس (روی سینه  پشت آستینها و دامن ).
  • دارای وسیله اتصال قسمتهای باز (جلو)  به صورت محکم و مانع نفوذ حرارت و آب .
  • دارای ویژگی مانع ایجاد الکتریسیته ساکن باشد.

 

شلوار عملیاتی :

شلوار آتشنشانی

شلوار محافظ آتش نشانان نیز یکی دیگر از اجزای مهم پوشاک حفاظتی است که ازملزومات حفاظت فردی آتش نشانان در عملیات اطفای حریق می باشد.

شلوار نیز باید استانداردهای ایمنی مشابه کت داشته باشد . شلوار نیز همانند کت بایستی:

  • از پارچه و لایه های تأخیرانداز و موانع حرارت و رطوبت وباد تشکیل و دارای طرح و اندازه و رنگ متناسب با کت باشد.
  • پاچه های شلوار دارای گتر قابل باز و بسته شدن و نوار شبرنگ در قسمت ساق باشد.
  • دارای کمربند سر دوشی باشد.
  • دارای قابلیت شستشو و رفع آلودگی آسان باشد.

البسه حفاظتی

البسه حفاظتی

  • لباسهای محافظ در برابر گرما :

 

لباسهای حفاظتی مقاوم در برابر گرما به دو دسته زیر تقسیم می شوند:

-1 لباسهای جاذب گرما

-2 لباسهای منعکس کننده گرما

که خود شامل انواع زیر است :

الف  لباسهای یک تکه و کامل آلومینومی برای محافظت کل بدن

ب  لباسهای چند تکه آلومینومی برای حفاظت از ناحیه سینه و شکم و بخشهای پایین تر بدن

ج  لباسهای یک تکه و کامل آلومینومی مجهز به سیستم تأمین هوای تازه و خنک برای کاربر

 

لازم بذکر است که جنس اینگونه لباسها معمولاً از موادی نظیر چرم و یا کتان می باشد که با صفحات آلومینومی پوشش داده می شوند.

 

  • لباسهای محافظ در برابر مواد شیمیایی :

 

خصوصیات لباسهای حفاظتی در برابر مواد شیمیایی در باره نحوه و میزان انتشار حلالها و سایرمواد شیمیایی از لباسهای حفاظتی مقاوم در برابر نفوذ مایعات ، تاکنون تحقیقات گسترده ای صورت گرفته است.

برای مثال در یک آزمایش مورد تأیید ، استون بر روی لاستیک نئوپرن ( در ضخامت دستکشهای معمولی ) مورد بررسی قرار گرفت .

با تماس مستقیم استون با سطح خارجی لاستیک پس از 30 دقیقه ، حلال در سطح داخلی لاستیک هر چند در مقادیر اندک قابل شناسایی بود .

این نوع حرکت مواد شیمیایی از ضخامت لباسهای حفاظتینشر”  نامیده می شود . فرآیند نشر که در واقع انتشار مواد شیمیایی در سطح مولکولی از ضخامت لباسهای حفاظتی می باشد در سه مرحله زیر تکمیل می شود:

 

الف  جذب ماده شیمیایی درسطح لباس حفاظتی
ب  انتشار در ضخامت لباس حفاظتی
ج  بازیافت ماده شیمیایی در سطح داخلی لباس

 

تعریف Break Through  :

زمان حد فاصل بین تماس ماده شیمیایی با سطح خارجی لباس تا شناسایی آن درسطح داخلی لباس را زمان Break Through  می نامند.

 

اغلب تستهای اندازه گیری مقاومت لباسهای حفاظتی در برابر نشر، در طول یک دوره هشت ساعتی یعنی تقریباً معادل یک شیفت کاری صورت می گیرد و این آزمایشها بصورت تماس مستقیم گاز با مایعات مورد نظر با لباسهای حفاظتی صورت می گیرد که این حالت در اغلب موارد در محیط های کاری وجود ندارد.

 

از آنجایی که در حال حاضر هیچ لباس حافظتی وجود ندارد که در برابر کلیه مواد شیمیایی غیرقابل نفوذ باشد لازم است در مواردی که زمان Break Through لباس در مقابل یک ماده شیمیایی پایین است، انواعی انتخاب گردند که دارای عملکردی بالا ( یعنی کمترین نرخ نفوذ ) بوده و همزمان با آن نیز سایر کنترل ها و اصول مدیریتی نظیر تعویض منظم و دوره ای لباسها را مدنظر داشته باشند.

 

در هنگام انتخاب لباسهای حفاظتی مقاوم در برابر مواد شیمیایی لازم است که علاوه بر پدیده نشر ،دو خصوصیت زیر نیز مورد توجه قرار گیرد:

 

الف  فرسودگی تدریجی لباس حفاظتی :

تغییرات سوء در یک یا چند خصوصیت فیزیکی لباس در اثر تماس با مواد شیمیایی .

مثال : پلی وینیل الکل  ( PVA )  که یک حفاظ خوب در برابر اغلب حلال های آلی محسوب می شود ، در صورت تماس با آب دچار فرسودگی می گردد.

ب  نفوذ :

این پدیده عبارت است از جریان مواد شیمیایی در سطح متغیر مولکولی از طریق سوراخهای ریز،بریدگی ها … موجود در ساختمان لباس . پدیده نفوذ بویژه درمورد لباسهای حفاظتی مورد استفاده در برابر پاشش مواد شیمیایی از اهمیت بالایی برخوردار است.

کفش ایمنی

كفش ايمنی

كفش ايمنی

كفش ايمنی پنجه فولادی را براساس قدرت تحمل بار استاتيكی و ضربه به سه گروه با شماره هاي 50 و  30 و 75 تقسيم بندی مي نمايند كه تقسيم بندی فوق در جدول زير خلاصه شده است ،

گروه بار ثابت (پوند) بار ضربه اي (پوند) فضاي باز سرپنجه (اینچ)
75 2500 75 یک دوم
50 1700 50 یک دوم
30 1000 30 یک دوم

 

 

بدين ترتيب كفش ايمني پنجه فولادي درگروه 75 قرار مي گيرد كه پس از تحميل 2500 پوند بار ثابت و 75 پوند بارضربه اي ( بصورت سقوط يك وزنه 75 پوندي از ارتفاع 1 متري ) فضاي سر پنجه آن از يك دوم اينچ كمتر نشود . در استفاده از كفشهاي ايمني پنجه فولادي بايد توجه داشت كه گرم شدن پنجه فولادي كفش ممكن است باعث آسيب رساندن پنجه پا گردد.

 

چكمه لاستيكي و  چکمه پلاستيكي :

چكمه هاي ساخته شده از لاستيك مصنوعي حفاظت قابل قبولي را در برابر مواد شيميايي تأمين مي كند.

ميزان كاهش قدرت الاستيسيته لاستيكهاي مورد استفاده در ساخت چكمه ها بايد پس از 48 ساعت تماس پا اسيد كلريدريك 20 درصد در درجه حرارت اتاق ، كمتر از 10 درصد باشد.

انتخاب جنس چكمه هاي محافظ در برابر مواد شيميايي به نوع مواد ياد شده بستگي داشته و همانند انتخاب ساير لباسهاي حفاظتي مقاوم در برابرمواد شيميايي مي باشد .

 

سطح حفاظتي و طرح و اندازه چكمه طبق طرح welling ton ،  ارتفاع ساق هنگامي كه از بالاترين نقطه پاشنه از داخل چكمه اندازه گيري مي شود تا بالاي ساق از طرف پشت 40 سانتيمتر باشد.

 

آزمون نفوذ

هوا را با فشار 14/0 تا 21/0  كيلوگرم به سانتيمتر مربع به داخل چكمه وارد مي كنند و دهانه چكمه را محكم مسدود نموده بطوري كه مانع از خروج هوا شود

. چكمه را تا زانو به عمق 230 ميليمتر به درون آب فرو مي برند،

ساق چكمه به اندازه اي در آب فرو برده شود كه محل اتصال ساق به ران در آب قرار گيرد. در اين حالت نبايد هيچگونه حبابي از هوا ظاهر شود.

انواع دستکش ایمنی

دستكش ايمنی

دستكش های ايمنی

در هر محيط كار با توجه به شرايط كار ، فعاليتهاي فرد ، نوع كار و غيره عوامل مخاطره زاي متعددي وجود دارد كه ميتوانند كيفيت و كارايي دستكش هاي ايمني را تحت تأثير قرار دهند، كه هر كدام مي توانند مبناي مقايسه و انتخاب وسيله حفاظتی مورد نظر باشند . .

درشكل زير برخي از عوامل مخاطره آميز به همراه علائم بين المللي آنها نشان داده شده است.

این علامت در دستکش هایی استفاده می شود که در مقابل مواد شیمیایی مقاوم هستند. دستکش مقاوم شیمیایی
این علامت در دستکش هایی استفاده می شود که در مقابل مواد شیمیایی ضعیف مقاوم هستند. دستکش مواد شیمیایی ضعیف
این علامت در دستکش هایی استفاده می شود که در مقاب گرما و حرارت لمقاوم هستند. دستکش مقاوم حرارت
این علامت در دستکش هایی استفاده می شود که در مقابل سرما  مقاوم هستند. دستکش مقاوم سرما
این علامت در دستکش هایی استفاده می شود که در مقابل آلودگی رادیو اکتیو مقاوم هستند. دستکش آلودگی رادیو اکتیو
این علامت در دستکش هایی استفاده می شود که در مقابل تشعشع یونیزاسیونی مقاوم هستند. دستکش مقاوم تشعشع یونیزاسیونی
این علامت در دستکش هایی استفاده می شود که در مقابل خطرات مکانیکی مقاوم هستند. دستکش مقاوم مکانیکی
این علامت در دستکش هایی استفاده می شود که در مقابل عوامل میکروبی مقاوم هستند. دستکش میکروبی

 

 

خطرات شيميايی :

انتخاب دستكش هاي ايمني براي محافظت در برابر خطرات مواد شيميايي بالاخص مايعات خورنده و سمي اساساً با توجه به دو معيار اساسي درباره عملكرد دستكش صورت مي گيرد:

 

نفوذ و نشت :

نفوذ فرآيندي است كه در طي آن ماده شيميايي از درون يك لايه حفاظتي بدون منفذ ، سوراخ ريز و سوزني شكل يا هر روزنه غير قابل مشاهده با چشم عبور كند .

در آزمون هاي مربوطه ، مايع مورد نظردر يك ظرف نمونه مورد آزمايش ( دستكش حفاظتي ) قرار گفته و زمان مورد نياز براي ظهور و رديابي اولين نشانه هاي ماده شيميايي مورد نظر درطرف ديگر نمونه اندازه گيري مي شود .

زمان اندازه گيري شده را زمان نشت مي نامند .

 

جهت ارزيابي سريعتر و آسان انواع دستكش هاي حفاظتي از كدهاي رنگي سبز، زرد و قرمز نيز استفاده شده است كه مفهوم هر رنگ در جدول زير ارائه شده است.

بدين ترتيب مي توان سريعاً و تنها از طريق مشاهده كد رنگي دستكش مناسب با كار در مورد ماده شيميايي را تعيين كرد.

كد رنگي و مفهوم آن:

سبز:  اين دستكش براي كار با ماده شيميايي مورد نظر بسيار مناسب است

زرد اين دستكش براي كار با ماده شيميايي مورد نظر تنها با رعايت احتياط هاي لازم مناسب است

قرمز:  اين دستكش براي كار با ماده شيميايي مورد نظر مناسب نيست از كار با آن پرهيز كنيد.

 

سطح حفاظتي در انواع دستكش ها متفاوت مي باشد .

بطور مثال ، براساس طول كلي دستكش سه اندازه زير و براي دستكش هاي چرمي ساقه دار پيشنهاد مي شود :

 

اندازه دستكش و طول دستكش

كوتاه  – 300 ميليمتر

متوسط  – 350 ميليمتر

بلند –  400 ميليمتر

گوشی ایمنی روی گوش و توگوشی

  وسايل حفاظت فردی سيستم شنوايی

  وسايل حفاظت فردي سيستم شنوايي

1 – ايرپلاگ ها

ايرپلاگ نوعي وسيله حفاظت از شنوايي است كه در داخل مجراي شنوايي قرار گرفته و با مسدود كردن آن از رسيدن امواج صوتي به پرده صماخ و انتقال آن به گوش داخلي جلوگيري مي كند.

در اصطلاح به ایر پلاگ ، توگوشی هم گفته می شود .

قطر مجراي شنوايي در افراد مختلف بين 3 تا 14 ميليمتر متفاوت بوده ولي اندازه اغلب آنها بين 5 تا 11 ميليمتر است .

سطح مقطع اكثر مجاري شنوايي بيضي شكل است ولي اشكال دايره اي و حتي شكاف مانند نادر نيستند .

براي قرار دادن مناسب آنها در گوش بايد ابتدا با دست مخالف از بالاي سر لاله گوش را به طرف بالا كشيده و بعد از قرار دادن ايرپلاگ در آن توسط دست موافق آن را به حالت اول برگرداند.

انواع اير پلاگ ها

الف  ايرپلاگ هاي شكل گرفته ( قابل استفاده مجدد)

توگوشی چند پله

اينگونه اير پلاگها معمولاً از لاستيك با روكش سيليكوني و در شكل و ابعاد مختلف ساخته مي شوند.

ب  ايرپلاگ هاي شكل پذير ( يكبار مصرف )

اين نوع ایرپلاگها ازموادي نظير كتان ، كاغذ ، موم الياف آكريليك ، مخلوطي از آنها و يا موادي ديگر ساخته مي شوند .

آنها با دست شكل گرفته و با كمي فشار در مجراي شنوايي گوش جاي مي گيرند، سپس به شكل مجرا درآمده و در همان حال باقي مي مانند.

 

2-  ايرماف ها

گوشی هدفونی خلبانیايرمافها وسايل حفا ظت از شنوايي هستند كه با قرارگيري در روي گوش و پوشاندن لاله آن از رسيدن امواج صوتي به گوش جلوگيري مي كنند.

اين نوع وسايل حفاظتي به گوشيهاي فنجاني یا خلبانی نيز معروفند.

ايرمافها زماني ماكزيمم كارايي را خواهند داشت كه در روي يك سطح نسبتاً صاف قرار گيرند .

بنابراين استفاده از آنها همراه با موهاي بلند، عينك و يا موانعي از اين قبيل باعث كاهش ميزان حفاظت خواهد شد.

فاكتور ديگري كه در تعيين ميزان حفاظت مرتبط است مقدار نيرويي است كه بوسيله فنرهاي نگهدارنده گوشي ها وارد مي شود؛ در اينجا لازم است تعادل بين نيروي وارده از طريق فنرها و راحتي فرد مدنظر باشد.

رسپیراتور

رسپیراتورهای تأمین کننده هوا

رسپیراتورهای تأمین کننده هوا

این دستگاههای تأمین کننده هوا تجهیزاتی هستند که هوای تمیز قابل استنشاق را از محیطی خارج از هوای محیط کار تأمین می کنند.هوای تمیز ممکن است بوسیله یک کپسول محتوی هوای فشرده که در پشت کاربر قرار می گیرد و یا از طریق یک سیستم هوای تحت فشار پرتابل یا ثابت تهیه شود.در این سیستم ها هوا معمولاً با یک فشار مثبت وارد ماسک شده، لذا مقاومتی در برابر تنفس ایجاد نمی شود.همچنین درمقایسه با سایر رسپیراتورها ، هوای تأمین شده دراین گروه از بقیه خنک تر می باشد. این رسپیراتورهای شیلنگ دار و رسپیراتورهای ( SCBA ) دستگاهها شامل تجهیزات تنفسی خود تأمین مرکب می باشد.رسپیراتور های مرکب ترکیبی ازیک رسپیراتور شیلنگ دار به همراه کپسول کوچکی از هوای فشرده می باشد.هدف از طراحی کپسول یاد شده تأمین هوا در شرایط اضطراری است که شیلنگ هوا ممکن است قطع شود.این دستگاهها دارای فیلتر و کارتریج های تصفیه کننده هوا نبوده و بجای آن هوای سالم را از طریق یک منبع خارج از محیط آلوده به کاربر می رساند.ماسک های متصل به لوله تحت فشار و معمولی

این دستگاهها جزء اولین رسپیراتورها می باشند. اینگونه تجهیزات متشکل از یک لوله با قطر زیاد است که از یک طرف به هوای آزاد و از طرف دیگر به ماسک کاربر متصل شده و از طریق فشار منفی هوای لازم فرد را تأمین می نماید.رسپیراتورهای مجهز به لوله هوا

این دستگاهها هوای مورد نیاز کارگران را بوسیله یک شیلنگ هوا از کمپرسور هوایی که در محیط هایی عاری از آلاینده ها قرار گرفته است تأمین می کند. تفاوت عمده این دستگاهها با انواع قبلی در تأمین فشار مثبت در کل دوره استفاده است که در آنها میزان جریان اکسیژن و فشار آن ثابت می ماند.تجهیزات تنفسی خود تأمین  (SCBA)

SCBA ها  شامل یک منبع قابل حمل از هوای تنفسی بوده که جهت تأمین حفاظت در محیطهای دارای گازهای سمی یا کم اکسیژن بکار می روند.در این دستگاه ها منبع تأمین هوا ، کپسولی است که در پشت استفاده کننده جای گرفته و هوای با فشار مثبت را تأمین می کند.بزرگترین مزیت این نوع دستگاهها نسبت به نوع شیلنگ دار آزادی عمل بالای استفاده کنندگان آنهاست.تجهیزات یاد شده متشکل از یک منبع تأمین هوا از نوع هوای فشرده و یا مواد شیمیایی تولید کننده اکسیژن می باشند.SCBA  ها در دو دسته کلی جای می گیرند:مدار باز

مدار بسته

الف- SCBA مدار باز :

که متشکل از یک مخزن هوای فشرده ، شیلنگ هوا ، رگولاتور و ماسک می باشند که با توجه به اندازه مخزن هوا قادر هستند از 5 تا 30 دقیقه هوای لازم را تأمین نمایند.معمولا این سیلندر ها در حجم های 2 و 3 و 6.8 و 9 لیتری و در فشارهای 200 بار یا 300 بار می باشند که این سیلندر ها توسط کمپرسور هوای تنفسی شارژ می شوند.نمونه های موجود در بازار با مارک های دراگر  MSA یا اسپاسیانی هستند.ب- SCBA مدار بسته :

در این تجهیزات برخلاف انواع مدار باز که در آنها هوای بازدم به بیرون تخلیه می شد هوای بازدمی پس از حذف دی اکسیدکربن آن مجدداً مورد استفاده قرار می گیرد.SCBA های مدار بسته  قادرند تا 4 ساعت هوای لازم را برای فرد تأمین کنند که این امر از طریق استفاده از منابع اکسیژن بصورت مایع ، گاز و جامد عملی می شود.دراین دستگاه هوای بازدمی پس از عبور ازیک ماده شیمیایی و جدا شدن دی اکسید آن دوباره به ماسک تنفس بازگردانده می شود.نمونه اقلام موجود می توان به DRAGER PSS BG4 اشاره کرد.رسپیراتورهای فشار مثبت :

به دلیل مشکلات ناشی از نشت آلاینده ها به درون ماسکها در انواع فشار منفی ، رسپیراتورهای فشار مثبت طراحی شده اند که مشکل یاد شده را به حداقل می رسانند. رسپیراتورهای فشار مثبت می تواند از انوع تأمین کننده هوا و تصفیه کننده هوا باشد.

حفاظت فردی ppe

ضرورت و اهمیت حفاظت فردی

شناخت ضرورت و اهمیت حفاظت فردی

یكی از مشكلات مهم صنایع بالاخص دركشورهای درحال توسعه ، مشكلات ایمنی و بهداشتی پرسنل شاغل در صنایع می باشد . ایمنی به عنوان شاخصی در خصوص درجه نسبی فرار از خطر و همچنین بهداشت حرفه ای بعنوان مفاهیمی جهت ارزیابی میزان تماس شاغلین با آلاینده های مختلف و متعدد محیطهای كار از جمله موارد حائز اهمیتی هستند كه مدیران صنایع می باید به آن توجه نمایند .

 

بدیهی است شناسایی و كنترل خطرات برای بالا بردن سطح بهره وری در سایه دارا بودن محیطی بهداشتی ، ایمن و پرسنل سالم است.

 

از آنجایی كه در مواقعی كنترل بخشی از عوامل زیان آور شغلی ) شامل عوامل شیمیایی ، فیزیكی ، مكانیكی و بیولوژیكی(  در منبع تولید و همچین در مسیر انتقال عملی نبوده و یا بسیار مشكل می باشد تنها راه حل باقی مانده تجهیز پرسنل به وسایل حفاظت فردی مناسب و استاندارد خواهد بود.

 

وجود طیف وسیعی از مخاطرات شیمیایی ، فیزیكی ، بیولوژیكی و مكانیكی با خصوصیات خورندگی ، برندگی ، سمی بودن ، سوزانندگی ، جهش زایی و .. در محیطهای كاری می تواند سلامتی شاغلین و حتی سایر افراد مجاور محیطهای شغلی را به شدت تهدید نماید، بنابراین به منظور حفظ و صیانت از منابع انسانی و همچنین افزایش راندمان كار و بهره وری ، شناسایی ،ارزیابی و كنترل خطرات فوق از اهمیت بسزایی برخوردار است.

 

وظایف یاد شده در فرهنگ ایمنی امروزی نه تنها كاری انسانی و در راستای اهداف اقتصادی و اجتماعی محسوب می شود بلكه وظیفه قانونی نیز تلقی می گردد كه چشم پوشی از آن می تواند باعث اعمال مجازات قانونی گردد. در ایران نیز موارد زیادی از قوانین مرتبط ، از این فلسفه حمایت می كند كه برای مثال می توان به ماده 91 قانون كار، آیین نامه حفاظت و بهداشت عمومی در كارگاهها و… اشاره نمود.

 

 

اما از طرف دیگر بایستی توجه داشت كه استفاده از وسایل حفاظت فردی معمولاً آخرین خط از خطوط دفاعی در مقابل شرایط بالقوه خطرناك محیطهای كار محسوب می شود، زیرا اغلب مقررات ایمنی امروزی و اصول مدیریت نوین ایمنی ، كنترل های فنی و مهندسی و در مرتبه بعدی كنترل های تجهیزات حفاظت فردی مدیریتی را به عنوان اولین و مناسبترین روش حفاظتی كارگران در برابر مواد و شرایط خطرناك توصیه می نمایند .

باید بخاطر داشت در حالیكه ممكن است برای كارفرمایان استفاده از وسایل حفاظت فردی برای كنترل مواجهه پرسنل با خطرات یك راه حل ساده ، مناسب و صحیح بنظر رسد ، ولی در صورت عدم توجه،  بسیار نامناسب و حتی خطرناك باشد .

بعنوان مثال بعضی از تجهیزات حفاظت فردی مانند دستگاههای تنفسی ( رسپیراتورها ) یا لباس های حفاظتی ممكن است بسیار گرم و سنگین بوده و به دلیل تحمیل فشار بر افراد درهنگام استفاده از سوی آنها مورد استفاده قرار نگرفته و یا بطور نامناسب و ناقص استفاده شوند و به همین دلیل پذیرش افراد یك فاكتور اساسی در یك برنامه موفقیت آمیز استفاده از تجهیزات حفاظت فردی محسوب می شود .

 

برای اینكه وسایل حفاظت فردی بتوانند بالاترین سطح ممكن حفاظت را تأمین كنند لازم است كه بطور مناسب انتخاب شده ، به بهترین نحو ممكن نگهداری و بطور صحیح و مداوم مورد استفاده قرار گیرند . اگر از یك طرف استفاده از وسایل حفاظت فردی برای پرسنل ناراحت كننده باشد و از طرف دیگر علل واقعی كاربرد وسایل یاد شده به آنها تفهیم نگردد امكان استفاده ناقص و یا غلط از این تجهیزات و در نتیجه عدم تأمین حفاظت كافی و لازم وجود خواهد داشت و به همین دلایل آموزش پرسنل یك بخش تفكیك ناپذیر و در عین حال حیاتی از یك برنامه موفقیت آمیز استفاده از تجهیزات حفاظت فردی خواهد بود.

 

بحث فوق بیشتر برای محیطهای صنعتی صادق می باشد و برای پرسنل واحدهای آتش نشانی ، استفاده و كاربرد تجهیزات حفاظت انفرادی از اهمیت فوق العاده بیشتری برخوردار است، زیرا آتش نشانان به هنگام عملیات اكثراً و یا شاید همیشه در شرایط كار عادی نمی باشند و در این لحظات كه استفاده از تجهیزات انفرادی و حفاظتی برای آنها امری ضروری است ، خطرات بالقوه زیادی بطور همزمان آنها را تهدید می نماید .

 

وقتی آتش نشان وارد ساختمان می شوند ، وجود دود و گازهای سمی ، خطرناك و قابل انفجار ، اجسام پرنده مانند خرده های شیشه و غیره ، حرارت های بسیار بالا ، انفجارات شدید و مهلك ، تشعشعات اتمی و غیره ، لبه های تیز و تراشه ها ، سیم ها و تجهیزات برقدار ، ابزار آلات تیز ، سقوط و افتادن اجسام روی پاها و بدن ، مواد شیمیایی خطرناك و موارد دیگری مانند سقوط همواره آنها را تهدید می نماید.

 

به همین لحاظ استفاده از تجهیزات حفاظت فردی در این شغل حساسیت و اهمیت بیشتری نسبت به مشاغل دیگر دارد و به همین علت استفاده از این تجهیزات در همة عملیاتها برای آنان حالتی اجباری و الزامی داشته تا بدینوسیله حفاظت و ایمنی بیشتری را برای آنان تأمین نماید.

 

همانطوری كه ذكر شد پذیرش شاغلین بخش مهمی از یك برنامه موفقیت آمیز تجهیزات حفاظت فردی است .

 

تا زمانی كه شاغلین در رابطه با ضرورت استفاده از این وسایل تحت آموزش قرار نگیرند و بطور مستقیم در برنامه یاد شده شركت داده نشوند پذیرش افراد عملی نشده و استفاده صحیح و كامل از تجهیزات عملی نخواهد شد.

آموزش عملی استفاده از این تجهیزات یك بخش اساسی از فرآیند آموزش است . لازم است كه قبل از استفاده از تجهیزات حفاظت فردی ، كارآموزی صورت گرفته و به طور مرتب تكرار شود . آموزش عملی علاوه براینكه پرسنل را به اهمیت استفاده از وسایل حفاظت فردی آگاه می سازد امكان آشنایی شاغلین با اینگونه تجهیزات را در یك محیط ایمن فراهم می آورد.

 

 

یك برنامه آموزش عملی موفق ممكن است شامل موارد زیر باشد :

  • تشریح خطر و شرایطی كه استفاده از وسایل حفاظتی را ضروری می سازد.
  • تشریح اقداماتی كه در رابطه با خطرات موجود انجام شده و یا می توان انجام داد.
  • توضیح درباره علت انتخاب وسایل حفاظت فردی موجود
  • بحث و بررسی توانایی ها و محدودیتهای وسایل انتخاب شده
  • نشان دادن روشهای صحیح استفاده از وسایل حفاظت فردی شامل نحوه پوشیدن و در آوردن آنها
  • فراهم آوردن فرصت برای افراد جهت استفاده عملی از وسایل
  • بحث درباره روشهای نظافت ، بازرسی و نگهداری آنها.